1.3. Bedrijfsvervoerplannen

Het vervoer van het personeel plannen is vandaag een hot item op veel agenda’s, door de toenemende brandstofkosten en het almaar drukkere autoverkeer, vooral in de stad. Deze planning heeft als doel duurzaam vervoer te stimuleren en het gebruik van de auto te beheren door het gedrag van de medewerkers te veranderen.

In bepaalde landen of regio’s is het verplicht om vervoerplannen op te stellen voor middelgrote en grote bedrijven. Om het vervoer van het personeel te plannen moeten maatregelen geïmplementeerd worden zoals voorlichting en communicatie en moeten er alternatieve mogelijkheden voorgesteld worden. In het kader van hun inzet voor duurzaamheid, een laag energieverbruik en hun bedrijfsimago, moeten vervoermaatschappijen hun personeel proberen aan te moedigen om te kiezen voor vervoermiddelen met een lage CO2-footprint.

De gekozen locatie (remise, werkplaats, kantoorgebouw) zal een grote invloed hebben op het gedrag van het personeel. Een goede dienstverlening van het openbaar vervoer zal hen aanmoedigen om hun auto vaker thuis te laten. Onderhoudspersoneel en bestuurders vallen echter buiten de boot door hun afwijkende werkuren, ofwel ‘s morgens vroeg ofwel ‘s avonds laat. Daarom zijn alternatieven voor privévervoer moeilijk realiseerbaar voor hen.

Er kunnen echter wel maatregelen getroffen worden om de reispatronen te veranderen. Dit heeft de volgende voordelen voor het bedrijf:

  • Beter bedrijfsimago
  • Minder verkeer in de buurt van het gebouw
  • Minder noodzaak voor parkeerplaatsen
  • Hogere productiviteit en motivatie. 

Het opstellen van een vervoerplan vereist gecoördineerde actiestappen:

 

Fig. 47 – Standaardprocedure om een actieplan op te stellen

  • Eerst moeten de hoofddoelstellingen en filosofie vastgelegd worden, maar niet noodzakelijk met behulp van cijfers.
  • Ten tweede moet een audit van de huidige situatie uitgevoerd worden aan de hand van onderzoek en statistische analyse, om meer te weten te komen over de huidige vervoerpraktijken en de beperkingen en voordelen ervan. Er moeten ook gegevens over de woonplaatsen en werkuren verzameld worden. Met deze gegevens kunnen geografische gebieden en dienstroosters opgesteld worden.
  • Tijdens de derde stap wordt een plan opgesteld, met tastbare maatregelen om de vooropgestelde doel- stellingen waar te maken. In veel gevallen moeten de maatregelen de vorm van stimulansen hebben, om efficiënt te zijn, en er moet een bepaald budget toegewezen worden. Voorbeelden van stimulansen zijn:
    • Gratis toegang tot het openbaar vervoer
    • Het organiseren van een pendeldienst via de bus of taxi, ‘s avonds laat
    • Carpooldatabase voor personeelsleden (eventu- eel ook voor andere bedrijven in de buurt)
    • Gratis gebruik van bedrijfsfietsen of een systeem voor het delen van fietsen voor de dagelijkse verplaatsing en voor professioneel gebruik
    • Financiële ondersteuning voor werknemers die een fiets kopen of leasen
    • Korting op tickets bij andere openbaarvervoermaatschappijen
    • Contracten met derde carsharingbedrijven en/of gedeeld gebruik van bedrijfswagens
    • Parkeerregeling.
  • De laatste stap houdt verband met communicatie, een essentiële factor. Gerichte bewustmakingscampagnes en follow-up zijn twee belangrijke hefbomen. Er moeten voortdurend communicatieacties worden gevoerd die verschillende topics aanpakken.