Muurschilderijen in acrylverf op pleisterlaag (1982)
Op een perronmuur heeft hij een lyrisch feest van zuivere kleuren geschilderd over 120 meter lengte en op een oppervlakte van 500 m2. Het kunstwerk stelt de natuur en het groen voor, de kleuren van het zomerlandschap, de zee, de golfslag, de blauwe lucht, het ruisende gras en de wiegende, golvende kleurenvelden. Wit, geel, groen, blauw en rood zetten de toon van het kunstwerk. Krullende, golvende, schuimende, draaiende en wervelende bewegingen maken het geheel zeer dynamisch. De over de wand zwevende vormen ontplooien zich zonder onderling compositorisch verband. “Het element spel is voor mij zeer belangrijk. Kunst is zich amuseren op een interessante manier”. Een understatement van de kunstenaar, want Maurice Wyckaert speelt het spel met zoveel ernst, inzet en diepgang dat hij de elementaire wetten van het leven onthult voor de ogen van de toeschouwer om zo door te dringen tot zijn hart.
TwitterLijst met links
MAURICE WYCKAERT (1923 – 1996)
Maurice Wyckaert volgt lessen aan de Academie voor Schone Kunsten in Brussel en is geboeid door de Cobra-beweging, waarvan hij de vrijheid in het schilderen overneemt. Na zijn studies zocht hij contact met de progressieve kunstbewegingen in de hoofdstad. Hij werd medeoprichter en redactielid van het tijdschrift “De Meridiaan” en was een paar jaar later actief voor de stichting van “Taptoe”, een kunstencentrum waar levendig van gedachten werd gewisseld. Hij was ook van meet af aan betrokken bij het initiatief en later gelijknamig tijdschrift “L’Internationale Situationniste”. In zijn schilderijen vindt de toeschouwer geen concrete voorwerpen terug. Wyckaert gebruikt zuivere kleuren en een impulsief lijnenspel. Zijn stijl evolueert heel snel naar een abstracte vorm, waarbij levensvreugde, zuiverheid en het gevoel van éénzijn met de aardse krachten en de kosmische energieën nooit ver weg zijn. Maurice Wyckaert zei: “Ik werk met kleur en ruimte, dat is alles...”
FOTO
