Verglaasde emailstaalplaten en tegels
De fotocomposities op geëmailleerde platen benadrukken het pacifistische karakter van Erasmus (Desiderius Erasmus Roterdamus, Rotterdam 1469 - Bazel 1536), zijn gehechtheid aan de opvoeding, zijn opeenvolgende reizen door Europa en het Europa van de denkers. Toen hij nog leefde, kreeg Erasmus de naam van Prins der Humanisten. Het project in metrostation Erasmus bevat, naast de afbeeldingen en fotocomposities, ook zinspreuken van Erasmus, vertaald in verschillende Europese talen. “Festina Lente”, wat “Haast je langzaam” betekent, diende zich dan ook op natuurlijke wijze aan als titel voor dit werk. De keramische tegels hebben voor ruim 99 procent de kleur “Delfts blauw”. Deze kleur werd na onderzoek van achttien maanden tot ontwikkeling gebracht in samenwerking met het personeel van de firma Cerafrance. Op 184 m2 zijn adagia (zinspreuken) van Erasmus gegraveerd met laser. 49 tegels werden verfraaid met handbeschilderde motieven. Ten slotte werden op 350 m2 onder andere gezichten gereproduceerd en gezeefdrukt op panelen van verglaasde emailstaalplaten. Het uitwerken van dit artistiek project duurde net geen drie jaar.
Lijst met links
MICHEL MOUFFE (Bruxelles, 1957)
Eén van Michel Mouffes persoonlijke tentoonstellingen heette “En s’occupant d’Erasme... zorgen voor Erasmus”. Het mag dan ook niet verbazen dat de kunstenaar het interieur van het gelijknamige metrostation mocht opfrissen. Voorts stelde hij als plastisch kunstenaar tentoon in Azië, de Verenigde Staten en Europa en publiceerde hij onder andere essays zoals “Petit dialogue avec l’Ange” (uitgeverij Tandem, 2001) waarin hij de essentie van zijn aanpak uiteenzet. Michel Mouffe houdt van het unieke, van hetgeen zich niet laat ombuigen tot een reproductieschema. Zijn schilderijen zijn abstract, monochroom op enkele geometrische lijnen na. Vaak brengt deze Brusselse kunstenaar de verf dun aan, waarbij hij het doek eerst in een bad van kleur legt om het nadien met de hand wat bij te werken. Michel Mouffe onderscheidt zich van andere abstracte kunstenaars door achter ieder doek een metalen boog aan te brengen die het schilderij onder spanning zet. Daardoor zwellen de doeken op in de richting van de toeschouwer.