Muurcompositie in keramische tegels (1993)
Het geheel roept een volledig plastisch werk op, waarin de Europese landsgrenzen verweven worden tot een subtiel lijnenspel. Het station valt op door zijn overwegend blauwe kleur, die de reizigers in een totaalkunstwerk opneemt en waarin de tekst van de Verklaring van de Rechten van de Mens verwerkt werd in witte letters. Ze jongleert als het ware met mozaïek, die ze een bedoeling geeft door ze te decoreren met woorden die een boodschap voor democratie inhouden. Haar droom is van de mensenrechten een écht internationaal netwerk te maken die de pendelaars wakker schudt. Het kunstwerk in het station Sint-Gillisvoorplein beschrijft ze zelf als: “De ondergrondse gaat over de relatie tussen de Europese landsgrenzen en de mensenrechten”.
TwitterLijst met links
FRANÇOISE SCHEIN (Brussel, 1953)
Deze kunstenares volgde de architectuuropleiding in Brussel en New York. “De Verklaring van de Rechten van de Mens” (1948) is een van de thema’s die haar na aan het hart liggen. Dit thema heeft ze in verschillende steden ontwikkeld om een internationaal netwerk op te bouwen. Haar eerste werk over dit onderwerp was voor het station Concorde in de Parijse metro. De volgende steden waren Brussel, Lissabon, Haïfa, Stockholm, Londen en Berlijn. Oorspronkelijk was Françoise Schein vooral tekenares, maar stilaan schoof ze op in de richting van beeldhouwen en later ook van stadsprojecten en meer bepaald van projecten in de metro. De stad fascineert haar. Deze architecte/ kunstenares begon de stad meer en meer te zien als levende wezens die verhalen vertellen. Ze kan bogen op een lange lijst beeldhouwwerken, persoonlijke en gemeenschappelijke tentoonstellingen en publicaties.
FOTO'S
