Geëmailleerde wandkeramiek (1976)
Over een lengte van 120 meter toont “Rythmes bruxellois” een energieke afwisseling van kleuren en vormen. Binnen de drie dimensies van de architectonische ruimte worden levendige contrasten van vormen en kleuren op de muur afgebeeld. Elk deel van deze compositie neemt deel aan het geheel, maar behoudt tegelijkertijd zijn eigenheid. Jo Delahaut benadrukt met dit kunstwerk de eenvoud en schuift in één beweging ingewikkelde constructies en ongewone composities van tafel. De heldere kleurgedeelten alterneren met de zwartwitte composities, terwijl de kleuren geel, paars, blauw, rood en groen achtereenvolgens en met variërende breedte herhaald worden in horizontale, verticale of gebogen banen. Het kunstwerk is gemaakt van duurzaam materiaal, bestand tegen wisselende temperatuur en vochtigheidsgraad en makkelijk afwasbaar zodat stof en vuil eenvoudig kunnen worden verwijderd.
Lijst met links
JO DELAHAUT (1911 – 1992)
Jo Delahaut studeerde aan de Academie van Luik. Hij is ook Doctor in de Kunstgeschiedenis aan de Universiteit van Luik. In de jaren veertig wordt hij vooral beïnvloed door de werken van schilder Auguste Herbin (1882-1960). Onder de groep schilders die “Jeune Peinture Belge” oprichtten, stelde Jo Delahaut als eerste niet-figuratieve geometrische composities tentoon. Hij werd de stuwende kracht en de woordvoerder van deze stroming. Orde, symmetrische opbouw, zuiver ritme, sereniteit en monumentaliteit kenmerken zijn werken. Hij wou kunst in het alledaagse decor inlijven en zo de mensen helpen om zich van het verleden te bevrijden en zich aan het heden aan te passen. Jo Delahaut is lid van de “Réalités Nouvelles” (Parijs, 1946), van “La Jeune Peinture Belge” (Brussel, 1947), stichtend lid van de Belgische groep “Art Abstrait” in 1952, en co-auteur in 1954 van “Manifeste Spatialiste”, samen met Pol Bury.